ไม่ปรากฏคำควบกล้ำเสียง ร ล มีคำควบกล้ำเฉพาะเสียง ว เท่านั้น
คำเมืองยังสามารถแบ่งออกเป็นสำเนียงล้านนาตะวันตก (ในจังหวัดเชียงใหม่, ลำพูน และแม่ฮ่องสอน) และสำเนียงล้านนาตะวันออก (ในจังหวัดเชียงราย, พะเยา, ลำปาง, อุตรดิตถ์, แพร่ และน่าน) ซึ่งจะมีความแตกต่างกันบ้าง คือ สำเนียงล้านนาตะวันออกส่วนใหญ่จะไม่พบสระเอือะ เอือ แต่จะใช้สระเอียะ เอียแทน (มีเสียงเอือะและเอือเพียงแต่คนต่างถิ่นฟังไม่ออกเอง เนื่องจากเสียงที่ออกมาจะเป็นเสียงนาสิกใกล้เคียงกับเอียะ เอีย)
ถึงหนูจะชื่อไม่เพราะ แต่หนูก็เหมาะกับนามสกุลพี่นะ.
เส้าตึ้มตื้อ = ใบหน้าหมองคล้ำ สีมืดไม่สดใส
ลักษณะความเป็นอยู่ และวิถีชีวิตของผู้คน
ดำเหมือนหมิ่นหม้อ = ดำเหมือนเขม่าติดหม้อดินที่ไหม้ไฟ
มาแชทสนุกสื่อภาษาภาคเหนือกัน "อู้ กำเมือง ม๊วนแต้ๆ"
เธอ = ตั๋ว(สุภาพ) , คิง(ไม่ค่อยสุภาพส่วนใหญ่ใชักับเพื่อนผู้ชาย)
แผ่นแป้งบาง กลมๆ ใสๆ เกิดจากการเอาแป้งมาโม่ทำเป็นแผ่นแล้วไปตากแดด = ข้าวแคบ
อะ อา อิ อี อึ อือ อุ อู เอะ เอ แอะ แอ โอะ โอ เอาะ ออ เออะ เออ
ราคาหนึ่งพันบาท ครับ/ค่ะ – ราคาหนึ่งปันเจ้า/ครับ
คนใต้นิ "รวมศัพท์ภาษาใต้" ที่เอาไปใช้ในชีวิตประจำวันได้แบบเก๋ๆ
เบ • ไท • แสก • ลักเกีย • เบียว • อ้ายจาม • ต้ง (เหนือ ภาษาเหนือ / ใต้) • คัง • มู่หล่าว • เหมาหนาน • ฉุ่ย
เป็นการนำอาหารมาคลุกเคล้ากับเครื่องปรุงให้เสร็จแล้วนำมาห่อด้วยใบตอง จากนั้นนำไปปิ้งหรือนึ่ง ด้วยไฟอ่อนๆ จนข้างในสุก เป็นอาหารพื้นเมืองที่หาทานได้ทั่วไป ก็จะมีทั้ง แอ็บปลา แอ็บอ่องออ แอ็บกุ้ง แอ็บอี่ฮวก แอ็บหมู เป็นต้น